FARKLILIKLARI HOŞ GÖRMEKLE İLGİLİ YAZI, FARKLILIKLARI HOŞ GÖRMEKLE KOMPOZİSYON, FARKLILIKLARI HOŞ GÖRMEK, MAKALELERİMİZ,
Bizim oturduğumuz bina dört katlıydı.En üst katında amcam onun altında muhacir dedikleri Memdua teyze ve Hasan amca,onların altında da biz oturuyorduk.Giriş kat apartman girişinin sağında on metre kadar geride çıkıntı bir kutuya benzeyen üç merdivencik yükseklikte ayrı bir girişti.Vedat amcamın eviydi orası.Mehmetle hergün o üç merdivencikte devasa işler,inşaatlar yapar sonrada onları amcama iki bardak suya satardık.
O zamanki saflığımı özlüyorum.Oyunlar oynar,pikniğe gider,mahallede olan şenliklere katılırdım.Ama en son katıldığım şenlik öncekilerden farklıydı.O şenlikte biraz daha büyümüş,olgunlaşmaya başlamıştım.Şenlik sabahı masalar kapının önüne indirilir,örtüler serilir,yemekler masalara dizilir,mahallenin genç kızları annelerine yardım eder gülüşürlerdi.Yemeklerin birbirinden farklı oluşu dikkatimi mi çekmişti.Anneme sorduğumda “Her yörenin,ülkenin farklı yemeği var!” diye cevap vermişti.Ama bizim sokak farklı bir ülke değildi.Herkes bizim mahalledendi.Sonra Mehmetlerin Ermeni olduğunu onların böreğinin meşhur olduğunu söyledi.İçimizdeki tek Ermeni Mayranuş sanıyordum.Birde memdua teyzenin macur olduğunu tatlısının meşhur olduğunu duyunca kafam iyice karışmıştı.Acaba tatlısının adı muhacir ondan mı muhacir diyorlardı.Neyse öğlen oldu, Memdua teyze masasının başına geçti herkese yemek dağıtıyor “bizim tatlımız” diyordu.O güne kadar herkes bizim mahalleli , dünya bizim mahalle sanıyordum.Bu yüzden büyüdüğümü fark ettim diyorum.Aslında farklı ırklar,yöreler varmış.Çok farklı zihinlerle bir arada yaşamak arkadaş olmak varmış…
Masalar kuruldu hazırlıklar tamam derken oyunlar başladı.Bir de oyunları varmış hepsinin bizim,sizin,onun diye ayırıp oyunları teker teker oynadık.İnanılmaz eğlenceli!İp atlamadan çuval yarışması yumurta oyununa kadar,yorgunluktan yürüyecek halimiz kalmayana kadar oynadık.
O zaman şimdiki gibi düşünemiyordum.İnsanların yaşamlarının düşüncelerinin farklı olduğu halde geçinebildiklerinin farkında değildim.Dillerimiz, ırkılarımız, yaşam biçimlerimiz farklı farklı da olsa uzalaşabileceğimiz, kaynaşabileceğimiz değerlerimiz vardı bizim...İnsan, insan olsa yeter...
Yeşim ARSLAN
Yorum Gönder